0000

"Το νερό ξεχείλιζε ασταμάτητα απ' τη μπανιέρα αλλά εκείνη δεν έκανε κίνηση να το κλείσει. Καθόταν βολικά στην άκρη της, το ένα πόδι μέσα στο νερό, το άλλο στα φριχτά γαλαζοπράσινα ριγέ πλακάκια, και κάπνιζε ξάφνου ασταμάτητα, χαζεύοντας αφηρημένη τον καπνό να μπερδεύεται με τους υδρατμούς. Τόσο καιρό ήθελε να γράψει την ευτυχία, αλλά το σώμα της πονούσε στη μνήμη. Άφησε το κεφάλι να γείρει στο ένα γόνατο και τα μαλλιά της να χυθούν στο νερό... Οι παρενθέσεις...αυτές ορίζουν τη ζωή μας. Τις ανοίγουμε για μια στιγμή, ίσα να ξαποστάσουμε, θες απ' το μεγάλο έρωτα- το μεγάλο πόνο- τη δίψα- το φονικό- τον πόθο- την παραίτηση- την άρνηση- το πένθος...-κάποτε και τη χαρά... και μένουμε εκεί για καιρό. Τόσο καιρό που ξεχνάμε ποιοι ήμαστε πριν από αυτές... Αλλά κάποτε πεθυμούμε να τις κλείσουμε... Και ο μεγαλύτερος πόνος είναι αυτός... η επιστροφή στο σώμα που 'μασταν πριν. Η Έλλη γλίστρισε στο καυτό νερό ολόκληρη με μια κραυγή"...

«Η μουσική της παράστασης αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης της μουσικής του Β. Τ. με μια διάθεση αποδόμησης των τραγουδιών του.
Κρατώντας τις υπέροχες μελωδικές γραμμές του, επιχειρήσαμε μια αναδόμηση των τραγουδιών με μια πιο ατμοσφαιρική ροκ-blues διάθεση με ψήγματα αυτοσχεδιασμού». Π. Κ.

Σύλληψη: Πρόδρομος Καραδελόγλου- Ελένη Δάγκα
Κείμενο: Ελένη Δάγκα/ Αρχειακό υλικό και δημοσιεύματα από το διαδίκτυο
Σκηνοθεσία: Ελένη Δάγκα
Μουσικές διασκευές: Πρόδρομος Καραδελόγλου
Σκηνικό περιβάλλον: Επαμεινώνδας Κουρμούλης

Αφίσα: Ορέστης Σερκελίδης

Φωτογραφίες: Μάνος Πολιτάκης

Βίντεο: Γιάννης Ανδρίτσιος

Ερμηνεύει και τραγουδά η Ελένη Χανιωτάκη
Με τους μουσικούς: Πρόδρομο Καραδελόγλου (τραγούδι, ηλεκτρική κιθάρα) και Κώστα Κεχράκο (κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο)