- 12.10.2019 - 6.02.2020
Μήδεια
«Αλίμονο…τι μέγα κακό ο έρωτας για τους θνητούς»
Η Μήδεια, εγγονή του Ήλιου και κόρη του βασιλιά της Κολχίδας, παρατημένη, απατημένη και περιφρονημένη από τον σύζυγό της, αποφασίζει να εκδικηθεί, σκορπώντας τον όλεθρο και φτάνοντας μέχρι την πιο αποτρόπαια πράξη: να σκοτώσει τα παιδιά της.
Τελικά, πόσο διάφανο είναι το πέπλο που χωρίζει τη λογική από την αγριότητα; Πόσο μικρή η απόσταση από τον έρωτα ως το θάνατο; «Να μου λείπει μια ζωή ευτυχισμένη που την καρδιά μου θα πληγώνει διαρκώς», απαντά η Μήδεια στον Ιάσονα. Το τέλος του έρωτα οδηγεί κατευθείαν στο θάνατο.
Συντελεστές
0000
ΠΑΙΖΟΥΝ: Μάνια Κατσανάκη, Γιώργος Ξενικάκης, Αντώνης Παλιεράκης, Κοραλία Παλιεράκι
Μετάφραση: Νίκος Χουρμουζιάδης
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Ελένη Δάγκα
Μουσική: Πρόδρομος Καραδελόγλου
Κίνηση: Κωνσταντίνα Γιασεμίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Ιωαννίδου
Σκηνικά - Κοστούμια: The Garage
Μακιγιάζ: Vitrine (Αμαλία Μαθιουδάκη)
Θεατρολογική επιμέλεια προγράμματος: Μαριάννα Τζιράκη
Αφίσα – Φωτογραφίες προγράμματος: Στέλιος Κουνδουράκης
Φωτογραφίες παράστασης: Μάνος Πολιτάκης
Trailer: Γιάννης Ανδρίτσιος
Σκηνοθετικό σημείωμα
«Η ιστορία της Μήδειας είναι μία διαδρομή προς τα «μέσα», μία απέλπιδα προσπάθεια να κλείσουμε (ή να ανοίξουμε;) τις σκοτεινές πόρτες του μυαλού μας, μία απεγνωσμένη πορεία προς τον έρωτα. Η εγγονή του Ήλιου είναι φως, εκπέμπει φως και ως φως αποθεώνεται στο τέλος. Στο φως, δίχως φόβο ή δισταγμό, φέρνει τα σχέδια της (αποκαλύπτει τα πάντα, όχι σε κάποιον δικό της έμπιστο, αλλά στις γυναίκες της Κορίνθου), στο φως καταρρέει δίχως να κρύβει τη συντριβή της. Κι αυτό το φως λούζεται από το σκοτάδι που βγαίνει από τα σπλάχνα της και γίνεται ακόμη πιο φωτεινό. Γιατί η πορεία της μέσα στο γάμο της τη θάμπωσε. Αυτή, η απόγονη του Ήλιου έχασε το όνομά της κι έγινε «μια γυναίκα». Το σκοτάδι της τώρα θα ξεπλύνει τη θαμπάδα. Χρειάζεται σκοτάδι για να φανεί το μεγαλείο του φωτός.»
Ελένη Δάγκα